Τα σκυλιά παίζουν....

Πολύ συχνά - στο πάρκο σκύλων μας, στο "kynagon" - παρατηρώ ιδιοκτήτες σκύλων, να έχουν μια ιδιαίτερη " αγωνία" για το πότε θα παίξουν τα σκυλιά τους με άλλα σκυλιά.
Σίγουρα το παιχνίδι μεταξύ σκύλων είναι μια καλή εκτόνωση που μας αφήνει ήσυχους να πιούμε τον καφέ μας συζητώντας και παρακολουθώντας το θέαμα.
Τι συμβαίνει όμως πραγματικά πίσω από αυτήν την εικόνα?
Πολλές φορές μπορεί να αλλάξει ραγδαία προς το χειρότερο.
Η σημαντικότερη ηλικία που τα σκυλιά πρέπει να παίζουν, ξεκινά από την δεύτερη εβδομάδα της ζωής τους - βρίσκονται βέβαια με την μητέρα τους και τα αδέλφια τους- και φτάνει μέχρι την όγδοη εβδομάδα. Εκεί, αν τα παρακολουθήσει κάποιος με προσοχή θα δει ιδιαίτερες μάχες και τρελά παιχνίδια - έντονα, με δαγκώματα, καβαλήματα και φωνές. Αυτή ακριβώς είναι μια διαδικασία απαραίτητης μάθησης για τα κουταβάκια όπου μέσα από το παιχνίδι γνωρίζουν πως να συμπεριφέρονται σωστά με τα άλλα σκυλιά, να ελέγχουν το δάγκωμά τους, να υποχωρούν και να αντιλαμβάνονται πότε να σταματήσουν. Επίσης εξασκούνται και μαθαίνουν την γλώσσα σώματος των σκύλων και αποκτούν σκυλίσια συμπεριφορά μεταξύ ομοίων.
Από εκεί κι έπειτα τα σκυλάκια θα πρέπει να αποχωριστούν την  μητέρα και τα αδέρφια τους (8η-9η εβδομάδα) και να αρχίσουν να έχουν επαφές με τον έξω κόσμο.
Ο άνθρωπος είναι αυτός που θα αναλάβει την κοινωνικοποίηση και θα δείξει  στο κουτάβι πως πρέπει να συμπεριφέρεται στην νέα του ομάδα.
Η ανεξέλεγκτη και χωρίς όρια επαφή με άλλα σκυλιά μπορεί να προκαλέσει στρες, επιθετικότητα αλλά και εξάρτηση.
Τις περισσότερες φορές οι ιδιοκτήτες σκύλων δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα "σημάδια" της γλώσσα σώματος των ζώων και τα αφήνουν να καταπιέσουν ή να καταπιεστούν από  άλλα σκυλιά, έχοντας συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα.
Ένα κουτάβι που ανέχεται το σκληρό παιχνίδι από ένα άλλο, δεν σημαίνει ότι το απολαμβάνει κιόλας....... Μια τέτοια κατάσταση, σίγουρα θα μας βάλει σε μπελάδες.
Από την άλλη αν επιτρέπουμε το παιχνίδι χωρίς όρια, το πιθανότερο είναι να δημιουργήσουμε μια τρομακτική ενίσχυση στον σκύλο μας για παιχνίδι και συνεχής επαφή με άλλα σκυλιά.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένας σκύλος που δεν μπορεί να δεχθεί την έλλειψη επαφής του με άλλα σκυλιά, θα χτυπιέται στο λουρί για να φτάσει σε αυτά(φανταστείτε ένα Golden Retriever 35 κιλών να χτυπιέται στο λουρί) και θα είναι σοβαρά ανήσυχο αν κάποια φορά δεν έχουμε χρόνο για μια τέτοια βόλτα. Αντίστοιχα οι λάθος επαφές μπορούν να προκαλέσουν φοβίες ή επιθετικότητα στον σκύλο μας. 
Στα πλαίσια της σωστής κοινωνικοποίησης, υπάρχει η επαφή και το παιχνίδι με άλλα σκυλιά, αλλά με μέτρο.
Δεν χρειάζεται στην βόλτα, οπωσδήποτε να πάμε σε κάθε σκύλο που θα συναντήσουμε για να μυριστούν, ούτε βέβαια και κάθε φορά που θα βλέπουμε έναν σκύλο να τρέχουμε για παιχνίδι.
Όποια ρουτίνα δημιουργούμε στον σκύλο μας αυτήν θα έχουμε ως συμπεριφορά στο μέλλον.
Καλό είναι λοιπόν στην βόλτα μας, να προσπερνάμε κάποια σκυλιά, επιβραβεύοντας τον σκύλο μας για την ήρεμη συμπεριφορά του και να τον αφήνουμε να παίζει μόνο με  ήπια σκυλιά και για λίγο.
Ξοδεύοντας τον μεγαλύτερο χρόνο της βόλτας μας μαθαίνοντας "πράγματα" στον τετράδοπο φίλο μας, αλλά και παίζοντας διάφορα παιχνίδια θα χτίσουμε μια δυνατή προσωπική σχέση μαζί του.
Το να κυνηγά και να φέρνει ένα μπαλάκι ή ένα "frisbee" είναι μια πάρα πολύ ευχάριστη συμπεριφορά και ταυτόχρονα μια εκτόνωση, που αρέσει στα περισσότερα σκυλιά και τους ιδιοκτήτες τους.
Υπάρχουν πάρα πολύ ωραίες δραστηριότητες που μπορούμε να παίξουμε με τα σκυλιά μας. Ενημερωθείτε, διαλέξτε μια από αυτές και ιδρώστε μαζί του


Tου Δημοσθένη Μουμιάδη        
Επαγγελματία Εκπαιδευτή Σκύλων
Kynagon Positive Dog Training 
www.kynagon.gr

Η επιθετικότητα των σκύλων, μια φυσιολογική συμπεριφορά.

   Ακούγετε περίεργο, αλλά πρόκειται για μια απόλυτα φυσιολογική συμπεριφορά του σκύλου, που εκδηλώνετε με γρύλισμα, γάβγισμα ή δάγκωμα.

Κυριότερες αιτίες είναι η ανασφάλεια ή ο φόβος που βιώνει ένα ζώο. 
  Συνήθως τα σκυλιά που συναντάμε και καλούμαστε να αλλάξουμε την συμπεριφορά τους, εκδηλώνουν επιθετικότητα (γρύλισμα ή δάγκωμα) προς ανθρώπους ή σκύλους και σπανιότερα και στους δύο.
  Η περίπτωση του να εκδηλώνει ένας σκύλος επιθετικότητα προς ανθρώπους είναι συνήθως  πιο εύκολο να αλλάξει, από το να έχουμε έναν σκύλο να επιτίθεται σε άλλα σκυλιά και αυτό γιατί την συμπεριφορά ενός ανθρώπου μπορούμε να την καθοδηγήσουμε πιο εύκολα από ότι ενός σκύλου που μπορεί μάλιστα να είναι και ελεύθερος στον δρόμο.
Ο σκύλος μπορεί να παρουσιάσει επιθετικότητα όταν φυλάει την περιοχή του ή κάποια αντικείμενα ή την τροφή του αλλά και την οικογένεια του.
  Η "φύλαξη" είναι επίσης μια συμπεριφορά φυσιολογική που συνήθως μας "αρέσει", εκτός και αν ο σκύλος την εκδηλώσει προς εμάς.
  Τότε είναι που τα πράγματα παρεξηγούνται και συνήθως οι ιδιοκτήτες αντιδρούν με βία στην επιθετικότητα. Αυτό σίγουρα δεν θα λύσει το πρόβλημα, αλλά ρίχνει συνήθως λάδι στην φωτιά, δημιουργώντας μια αυξητική τάση της συμπεριφοράς και στον σκύλο αλλά και στον άνθρωπο.
Πολλές φορές μάλιστα η αντίδρασή μας, είναι θα έλεγα αντανακλαστική, χωρίς πολύ σκέψη. Το να τιμωρείς όμως έναν σκύλο για την ανασφάλεια, την απειλή ή τον φόβο που μπορεί να νιώθει, δεν βοηθά καθόλου.
  Μπορεί,  σε κάποιες περιπτώσεις,  να φανεί ότι η συμπεριφορά σταματάει, πρόσκαιρα όμως. Ουσιαστικά είναι σαν να έχουμε μια σοβαρή ασθένεια και να παίρνουμε παυσίπονα για να περάσει ο πόνος. Δεν θεραπεύουμε το πρόβλημα αλλά το καλύπτουμε προσωρινά και μάλιστα, τις περισσότερες φορές, θα έχουμε επιστροφή της επιθετικής συμπεριφοράς, σε μας ή προς τρίτους.... Το πρόβλημα θα μεγαλώνει και εμείς θα θεωρούμε ότι επειδή κάνει "υπακοή" (προσωρινή) ο σκύλος,  λόγο αποφυγής της τιμωρίας, ότι έχουμε λύση και το πρόβλημα.
Λάθος....ο σκύλος θα συνεχίζει να είναι επιθετικότερος και εμείς με την στάση μας, θα κάνουμε τον  "κακό συσχετισμό" που έχει είδη ο σκύλος με το περιβάλον του, χειρότερο.
  Τελευταία μάλιστα έχουμε και το φαινόμενο άνθρωποι να παραδειγματίζονται, από τηλεοπτικές εκπομπές και να χρησιμοποιούν τις τεχνικές που βλέπουν, χωρίς ουσιαστική γνώση και χωρίς να σκέπτονται ότι πρόκειται για ένα τηλεοπτικό προϊόν, το οποίο ως κύριο στόχο έχει την ακροαματικότητα και το θέαμα και κατά δεύτερο ή τρίτο λόγο την  αποτελεσματικότητα και μονιμότητα σε βάθος χρόνου, δηλαδή, την πραγματική θεραπεία.
Η επιθετικότητα ενός σκύλου είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα συμπεριφοράς το οποίο για να λυθεί χρειάζονται κάποιες βασικές προϋποθέσεις.
Καταρχήν, πρέπει να υπάρχει από το μέρος του εκπαιδευτή συμπεριφοριστή, βαθιά γνώση και εμπειρία και από το μέρος του ιδιοκτήτη του σκύλου, υπομονή και απόλυτη εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος, διαμόρφωσης και αλλαγής συμπεριφοράς.
Σύμφωνα με τους συμπεριφοριστές, αυτό το πρόγραμμα μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες, μέχρι μερικά χρόνια και η συντήρηση εφόρου ζωής, ανάλογα με το πρόβλημα.
Υπάρχουν και περιπτώσεις οι οποίες δυστυχώς δεν θεραπεύονται......αυτό βέβαια, είναι κάτι που πρέπει να κριθεί, με πολύ σοβαρότητα και από κάποιον έμπειρο εκπαιδευτή - συμπεριφοριστή και όχι να παίρνουμε αποφάσεις ευθανασίας, ελαφρά την καρδία.
  Έχει τύχει αρκετές φορές να δουλέψω με τέτοια σκυλιά, τα οποία θα οδηγούνταν σε ευθανασία - λόγο επιθετικότητας - τα οποία  δεν είχαν κανένα σοβαρό πρόβλημα......και σε πολύ λιγότερο διάστημα από ότι φανταζόμουν έφθασαν να συμπεριφέρονται σαν να μην υπήρξε το πρόβλημα σχεδόν ποτέ. Προσοχή λοιπόν....
Κάθε σκύλος έχει δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία.
Η επιθετικότητα έχει διαφορετικές βαθμίδες ανάλογα με την σφοδρότητα που παρουσιάζεται ή το μέγεθος του σκύλου.
  Ποιο εύκολο είναι να διαχειριστούμε μια κατάσταση ελαφριάς μορφής επιθετικότητας ή από έναν μικρόσωμο σκύλο, παρά  μια πιο δυνατή μορφή ή από έναν μεγαλόσωμο σκύλο.
Η επιθετικότητα δε αντιμετωπίζετε με βίαιες μεθόδους εξαναγκασμού, πλημμύρας ή διορθώσεων,  αλλά με συγκεκριμένο πρόγραμμα σταδιακής απευαισθητοποίησης συμπεριφοράς και αλλαγής συσχετισμού.
  Όταν διακρίνεται κάποια μορφή επιθετικής συμπεριφοράς από τον σκύλο σας, καλό είναι να απευθυνθείτε άμεσα, σε κάποιον  εκπαιδευτή - συμπεριφοριστή, που ασχολείται με προβλήματα επιθετικής συμπεριφοράς, για να προλάβετε τυχόν εντονότερες καταστάσεις στο μέλλον.
Μην επηρεάζεστε από τηλεοπτικές εκπομπές ή από κάποιον γνωστό σας, που έχει γνώμη και άποψη για όλα και μην συμπεριφέρεστε βίαια στον σκύλο σας, γιατί η βία φέρνει βία, σε ανθρώπους αλλά και σε ζώα.

Πηγή:

Tου Δημοσθένη Μουμιάδη        
Επαγγελματία Θετικού
Εκπαιδευτή Σκύλων
Kynagon Positive Dog Training

Πώς να τα βγάλετε πέρα με τα ζώα σας σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

   Αυτή τη στιγμή σε πολλά μέρη στην Ελλάδα αρχίζει να γίνεται αισθητή η οικονομική κρίση σε σχέση με την εγκατάλειψη ζώων. Ήδη τα ζώα εγκαταλείπονταν στο δρόμο από ασυνειδήτους ιδιοκτήτες γιατί δε είχαν προβλέψει τι θα  τα κάνουν σε περίπτωση σοβαρής ασθενείας η θανάτου και γιατί πολλοί τα είχαν πάρει ως παιχνίδι και το καλοκαίρι τα άφηναν στο δρόμο σκεφτόμενοι ότι «ζώο είναι, Θα επιβιώσει»  αγνοώντας το γεγονός ότι το ζώο αυτό έμαθε ανατρέφεται από τον άνθρωπο και να είναι φιλικό μαζί του πράγμα που το έκανε αδύναμο να έχει την άμυνα ενός φοβισμένου και πιο αγρίου αδέσποτου ζώου.

  Το αποτέλεσμα είναι κάθε καλοκαίρι σε γνωστές παραλίες και πάρκα σε όλη την Ελλάδα αλλά και όλη τη διάρκεια του χρόνου αυτές οι περιπτώσεις να οδηγούν σε αύξηση των αδέσποτων και κυρίως να βλέπουμε ζώα ράτσας η περιποιημένα ημίαιμα μόλις παρατημένα έξω, χωρίς απαραίτητα να είναι στειρωμένα. Οι άνθρωποι που δεν συνειδητοποιούν την κατάσταση με τα αδέσποτα και  ψάχνουν νύφες και γαμπρούς για τα ιδιόκτητα ζώα τους, οι ιδιώτες ερασιτέχνες εκτροφείς  και οι επαγγελματίες εκτροφείς που δεν επιβάλουν την στείρωση στα ζώα ράτσας όπως γίνεται στο εξωτερικό, τα ποτ σοπ που πουλούν ζώα χωρίς κανένα έλεγχο, οι κτηνίατροι που δεν συστήνουν άμεσα στείρωση, οι δήμοι και το κράτος και όσα σωματεία δεν ενημερώνουν σωστά λόγο έλλειψης καλής οργάνωσης καθώς και ο καθένας μας, όλοι έχουμε ευθύνες  γι’αυτό το φαινόμενο.
Το πρόβλημα
  Πρόσφατα παρατηρήσαμε και μια νέα μορφή εγκατάλειψης ζώου που αφόρα την οικονομική κρίση. Φαίνεται ότι αρκετοί άνθρωποι αρχίζουν να δυσκολεύονται οικονομικά και αυτό αρχίζει να έχει επιπτώσεις και στη λειτουργία σωματείων με σπίτια φιλοξενίας και στους ανθρώπους που έχουν ζώα. Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν το ζώο τους η σκάφτονται να το εγκαταλείψουν γιατί συχνά θα φιλοξενήσουν κάποιο φίλο η συγγενή που έχασε τη δουλεία η το σπίτι του η γιατί θα μοιραστούν το σπίτι τους με κάποιον συγκάτοικο για οικονομικούς λόγους.
  Όσοι έχουν δικό τους ζώο η υπήρξαν σπίτι φιλοξενίας για κάποιο σωματείο η ομάδα φαίνεται να αντιμετωπίζουν ψυχολογικές δυσκολίες όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να επιβάλουν το ζώο τους όταν βρίσκουν σύντροφο, όταν έρχονται συγγενείς να μείνουν σπίτι η όταν σε αυτή τη περίπτωση καλούνται να αλλάξουν τα οικονομικά τους δεδομένα.
  Πολλές φόρες αισθάνονται ένοχοι να έχουν κάτι δικό τους, δεν ξέρουν που είναι τα όρια τους και που είναι του αλλού και δυσκολεύονται να κάνουν συμφωνίες με συγγενικά η αλλά άτομα που φιλοξενούν όταν αυτά δείχνουν δυσφορία για το σκύλο η τη γάτα τους. Θα ξαφνιαζόταν κάνεις εάν ήξερε πόσοι πολλοί υποτιθέμενοι ενήλικες με οικογένεια δουλεία και παιδί κατά βάθος παραμένουν παθητικοί κάνοντας ότι πει η μαμά τους, η πεθερά τους η ο σύζυγος τους  χωρίς να μπορούν να υποστηρίξουν τις προσωπικές τους επιλογές που τις δικαιούνται όπως ο καθένας μας. Αυτό δεν συμβαίνει μονό στο θέμα των ζώων στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι φοβούνται να συγκρουστούν και να επιβάλουν το ζώο τους ως μέρος της ζωής τους από φόβο μήπως τους κατακρίνουν, μήπως τους θεωρήσουν τρελούς η μήπως χαλάσει η σχέση τους με τον άλλο άνθρωπο. Εξίσου όταν βρίσκονται ξαφνικά σε ανάγκη απελπίζονται πολύ γρήγορα και έχουν την τάση να δέχονται οτιδήποτε προκειμένου να βγουν αμέσως από τη δύσκολη θέση χωρίς να θέτουν κανέναν όρο , πράγμα που και εκτός από το ζώο που εγκαταλείπεται οδηγεί στο να δέχονται πράγματα που δεν τους αρέσουν και να δημιουργείται κακό κλίμα στο σπίτι τους. Εξίσου οι περισσότεροι αγνοούν τα δικαιώματα των ζώων που είναι να έχουν μια καλή κατάληξη και να μην εγκαταλείπονται, υποβαθμίζουν τις ευθύνες τους όπως τους βολεύει και αγνοούν και τον νόμο που επιβάλει ποινή για την εγκατάλειψη ζώου με τη σκέψη ότι κάνεις δεν ελέγχει η εφαρμόζει το νόμο άρα δεν κινδυνεύουν και εξίσου με την σκέψη ότι το ζώο είναι πράγμα τους άρα το κάνουν ότι θέλουν.
Λύσεις
  Οι ψυχολογικές και πρακτικές δυσκολίες αυτές είναι εύκολο να ξεπεραστούν και τα ζώα να μην εγκαταλειφθούν ωστόσο, με μερικές απλές αλλαγές που θα εξασφαλίσουν καλό κλίμα σεβασμού στο σπίτι  του  ανθρώπου που έχει επιλέξει να υιοθετήσει ζώο.
Γενικά
  Η πρόβλεψη σώζει ζωές , και τη δική σας και του ζώου σας, φερθείτε λοιπόν υπεύθυνα και βαλτέ στην άκρη χρήματα γι αυτόν για περίοδο κρίσης η για άλλη κατάσταση που θα έχετε δυσκολία ήδη από όταν είναι κουτάβι η γατάκι, έτσι δεν θα έρθετε σε απελπιστική θέση αλλά απλά σε δύσκολη. Εάν πάλι τώρα συνειδητοποιείτε ότι έπρεπε αντί για εκείνο το φόρεμα, το παπούτσι η το αυτοκίνητο να έχετε τα χρήματα ακολουθείσθε τα παρακάτω.
Α. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης
Χώρος
  Εάν πρέπει να μοιραστείτε το σπίτι σας μη φοβηθείτε να παρουσιάσετε τα πράγματα ήδη από την αγγελία σας για συγκάτοικο όπως έχουν, εάν έχετε σκύλο η γάτα αναφέρετε το και πείτε ότι είναι σημαντικό για σας να συμφωνεί η έστω να κατανοεί και να ανέχεται ο συγκάτοικος σας το ζωάκι σας.  Εάν έχει πρόβλημα με το να το αγγίζει η είναι αλλεργικός μπορείτε να καθορίσετε περιοχές στο σπίτι γι αυτόν και για το ζωάκι. Για παράδειγμα να το έχετε στο  δωμάτιο σας και να το βγάζετε σε κοινοχρήστους χώρους μονό όταν λείπει κατόπιν συμφωνίας.
Οικονομικό Μπατζετ
  Συνηθίσατε να του δίνετε του πουλιού το γάλα και ανησυχείτε ότι δεν μπορείτε πια να το τρέφετε? Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι λίγο υπερβολικοί με το ζώο τους και σκάφτονται με τη λογική του "όλα η τίποτα. Το ζώο σας έχει ανάγκη από καλή τροφή μεν αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το καθόλου τροφή του δρόμου. Μπορείτε να αλλάξετε τη μάρκα τροφής και να δίνετε ότι μπορείτε να αγοράζετε για όσο διάστημα είστε χωρίς δουλεία η δυσκολεύεστε. Μπορειτε να πάρτε μεγαλύτερα σακιά τροφής πιο οικονομικά.Το ζώο σας θα είναι εξίσου ευτυχισμένο γιατί θα έχει εσάς.
  Η ιατρική φροντίδα του μπορεί να γίνει πολύ φτηνότερα αν ζητήσετε τη βοήθεια του  τοπικού σωματείου για φτηνό κτηνίατρο  η κάνετε έναν διακανονισμό με αυτόν που ήδη έχετε. Εξίσου μπορείτε να ενδιαφερθείτε για φτηνούς εναλλακτικούς τρόπους προστασίας του ζώου σας από παράσιτα ή ασθένειες. Έτσι θα μπορέσετε να κρατήσετε το ζώο σας και αυτό θα μπορέσει με τη σειρά του να σας δώσει δύναμη όπως τα ζώα ξέρουν να δίνουν στις δύσκολες στιγμές σας. Η οικονομική κρίση είναι δύσκολη αλλά ακόμη δυσκολότερη όταν είστε χωρίς τον μαλλιαρό σας σύντροφο να χαϊδεύετε.
Υστάτη περίπτωση
  Εαν δεν μπορείτε καθόλου να τα βγάλετε περά και είστε τελείως απένταροι συνεννοηθείτε με κάποιο σωματείο κάνοντας ειδικό συμβόλαιο να φιλοξενηθεί το ζώο σας μέχρι να βρείτε πάλι δουλεία και δεσμευτείτε ρητά προς τον εαυτό σας να το ξαναπάρετε το συντομότερο από εκεί. Όσο φιλοξενείται πηγαίνετε να το βλέπετε η τηλεφωνείτε να μαθαίνετε νέα του και όταν έχετε κάποια χρήματα δίνετε την τροφή του μια και τα σωματεία δεν είναι πλούσια κατά κανόνα και όποιο δεχτεί το κάνει για να μην εγκαταλειφτεί το ζώο.
Β. Αλλαγές στη ζωή του ανθρώπου
Όταν βρίσκετε σύντροφο, όταν γεννάτε το πρώτο σας μωρό, όταν έρχονται συγγενείς να τους φιλοξενήσετε η όταν αρρωσταίνετε είναι στιγμές που κινδυνεύει και πάλι το ζώο σας να εγκαταλειφτεί.
  Το δικαίωμα σας σαν άνθρωπος είναι να έχετε φίλους που επιλέγετε και πράγματα που σας ανήκουν. Όπως κι αν θεωρήσετε το ζώο σας,  έχετε κάθε δικαίωμα να έχετε και αυτό και τους αγαπημένους σας ανθρώπους μαζί. Εάν ενδιαφέρονται πραγματικά για σας και δεν είναι εγωιστές θα χρειαστεί να το κατανοήσουν και να βρεθούν λύσεις.
Εγκυμοσύνη και γέννηση
  Ο μύθος της τοξοπλάσμωσης δεν είναι παρά αυτό που λέμε , ένας μύθος! Στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύετε να πάθετε τοξόπλασμα γιατί ήδη πιθανότατα το έχετε από πλύσιμο λαχανικών, πιάσιμο ώμου κρέατος και αυγών και το πιθανότερο είναι ότι και το ζώο σας δεν έχει. Απλές εξετάσεις θα σας δείξουν τι γίνεται και βάζοντας απλά γάντια όταν καθαρίζετε τα περιττώματα της γάτας σας λύνεται το πρόβλημα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε καλύτερη άμμο και να αγγαρέψετε τον σύντροφο σας η κάποιον άλλο να το φροντίζει αυτό το θέμα. Μπορείτε να έχετε το ζώο σας σε δικό του χώρο όσο εγκυμονείτε και να το ξαναβρείτε  πιο εντατικά μετά που θα γεννήσετε εάν έχετε φοβίες. Καλό θα είναι να ζητήσετε τη συμβουλή ζωόφιλου γυναικολόγου και κτηνιάτρου. Το ίδιο ισχύει για τον παιδίατρο θα πρέπει να μην έχει στο τσεπάκι του το να σας πει να διώξετε το ζώο σας με κάθε σύμπτωμα αλλά να συνειδητοποιήσει ότι πρόκειται για μέλος της οικογενείας.
Κατάληψη από συγγενείς
Δεν είναι σίγουρο ότι με όλους τους συγγενείς μας τα πάμε καλά και τους συμπαθούμε, όλοι όμως πρέπει να μας σέβονται κι εμείς αυτούς . Αυτό σημαίνει ότι όταν έρχονται σπίτι σας χρειάζεται να επιβάλετε ότι αυτό είναι το δικό σας σπίτι με ότι αυτό περιλαμβάνει και εάν επιθυμούν να φιλοξενηθούν μπορεί να γίνει συμφωνία τις μέρες εκείνες το ζώο σας να περιοριστεί αν δεν τα πάνε καλά αλλά σίγουρα δεν είναι λόγος να εγκαταλειφτεί. Όπως δεν αφήνετε στην κουζίνα σας να μαγειρέψει άλλος έτσι δεν μπορείτε να αφήσετε  το ζώο σας στα χεριά ανθρώπων που δεν το θέλουν να αποφασίζουν γι αυτό. Ακόμα κι όταν λείπετε. Μην ξεχνάτε ότι ένας ενήλικος είναι αυτό που λέει η λέξη, ενήλικος!
Ασθένειες και θάνατος
  Η πρόληψη είναι το βασικότερο για να μην εγκαταλειφτεί το ζώο σας. Όσο κι αν δεν αρέσει η σκέψη, κάποτε θα πεθάνετε και δεν είναι σίγουρο ποτέ. Γι αυτό καλό είναι να πληροφορηθείτε τι μπορεί να γίνει το ζώο σας μετά από σας και να συμφωνήσετε με έγκυρο άτομο να το προσέχει καθώς και να προβλέψετε χρήματα γι αυτό έχοντας υπόψη ότι τα ηλικιωμένα ζώα υιοθετούνται δύσκολα.
Εξίσου εάν είστε ηλικιωμένος καλό είναι να μην παίρνετε νεαρό ζώο για εσάς καλύτερα να πάρετε ένα, με την ιδία με σας ηλικία.

πηγή : Psychanimal

ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΓΕΛΑΝΕ!

  Για πολλά χρόνια συμπεριφοριστές βιολόγοι πίστευαν πως το γέλιο ήταν μια συναισθηματική έκφραση που άνηκε μόνο στους ανθρώπους.Ο Νομπελίστας  Konrad Lorenz εθνολόγος είχε πεί πως τα σκυλιά θα μπορούσαν να γελάνε, άλλωστε κατα την διάρκεια του παιχνιδιού φαίνεται να γελάνε και είχε αναλύσει πιο περιεκτικά το θέμα αυτό στο βιβλίο του "Man meets Dog".
   Πιο συγκεκριμένα αναφερει: "...μια πρόσκληση για παιχνίδι πάντα συνοδέυετε με ελάχιστα ανοιγμένα σαγόνια και η κεκλειμένη γωνία του στόματος εκτείνεται απο το ένα αυτί στο άλλο , δίνοντας σου ακόμα περισσότερο την εντύπωση οτι γελάνε. Αυτό το είδος γέλιου το συναντάς στο σκύλο όταν παίζει με τον αγαπημένο του ιδιοκτήτη και ενθουσιάζεται τόσο πολύ που  λαχανιάζει!"
   Έγινε λοιπόν μια έρευνα απο τη Patricia Simonet στο κολεγιό της Σιέρα Νεβάντα πάνω σε ήχους γέλιου σε σκυλιά.Η ομάδα της Σιμονέτ και η ίδια απο απόσταση, με ειδικά μικρόφωνα ηχογραφούσαν  σε πάρκα σκύλους την ώρα που έπαιζαν. Η ιδια λέει πως σε ένα απειρο αυτι το γέλιο των σκύλων ακούγεται σαν απλό λαχάνιασμα, οταν όμως αναλύσαν τις ηχογραφήσεις βρήκαν πως το γέλιο των σκύλων περιέχει εκρήξεις εκπνοής σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων σε σχέση με το απλό λαχάνιασμα.
  Επιβεβαίωσε τα αποτελεσματα σε 15 κουτάβια  τα οποία ενθουσιάστηκαν με τον ήχογραφημένο ήχο. Επίσης πρόσφατα χρησιμοποιήσε τον ήχο αυτό σε καταφύγιο σκύλων για να τα ηρεμήσει και πέτυχε!
Ακόμη και όταν προσπαθούσε να μιμηθει το γέλιο αυτο στα σκυλιά είχε θετική επιρροή πάνω τους όταν το ακούγαν.
  "Αρχικά ήμουν δύσπιστη για τη χρησιμότητα της μίμησης αυτού του του γέλιου στους ανθρώπους. Οπότε άρχισα να πειραματίζομαι με τους δικούς μου σκύλους,οι πρώτες μου απόπειρες δεν ήταν τόσο πετυχημένες ,προκαλώντας μόνο την απορία στα ματια των σκύλων μου, αλλα τελικά βρήκα το σωστό τρόπο "λαχανιάσματος" που προκαλούσε το ενδιαφέρον τους και σηκωνόντουσαν κουνόντας την ουρά τους. Απο τότε χρησιμοποιώ αυτόν τον ήχο για να ηρεμήσω ανήσυχα,αγχώδης και ντροπαλά σκυλιά . Βοηθάει επίσης να κοιτάς τα σκυλιά στα μάτια για πολύ λίγο και γρήγορα να απομακρυνεις το βλέμμα σου στρεφοντας και το κεφάλι σου αριστερά ή δεξιά.Βέβαια όταν το σκύλι είναι σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό πανικού ή άγχους δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Άλλωστε και στον άνθρωπο ισχύει , για παράδειγμα αν έχεις αγχος ενα αστειάκι μπορεί να σε χαλαρώσει αλλα οταν βρίσκεσαι σε φάση πανικού μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα! "αναφέρει η Σιμονέτ.

Υπέροχο δεν είναι; τελικά τα σκυλάκια μας γελάνε!!!

Theresia Knoblich
Θετική Εκπαιδέυτρια Σκύλων