Τα σκυλιά παίζουν....

Πολύ συχνά - στο πάρκο σκύλων μας, στο "kynagon" - παρατηρώ ιδιοκτήτες σκύλων, να έχουν μια ιδιαίτερη " αγωνία" για το πότε θα παίξουν τα σκυλιά τους με άλλα σκυλιά.
Σίγουρα το παιχνίδι μεταξύ σκύλων είναι μια καλή εκτόνωση που μας αφήνει ήσυχους να πιούμε τον καφέ μας συζητώντας και παρακολουθώντας το θέαμα.
Τι συμβαίνει όμως πραγματικά πίσω από αυτήν την εικόνα?
Πολλές φορές μπορεί να αλλάξει ραγδαία προς το χειρότερο.
Η σημαντικότερη ηλικία που τα σκυλιά πρέπει να παίζουν, ξεκινά από την δεύτερη εβδομάδα της ζωής τους - βρίσκονται βέβαια με την μητέρα τους και τα αδέλφια τους- και φτάνει μέχρι την όγδοη εβδομάδα. Εκεί, αν τα παρακολουθήσει κάποιος με προσοχή θα δει ιδιαίτερες μάχες και τρελά παιχνίδια - έντονα, με δαγκώματα, καβαλήματα και φωνές. Αυτή ακριβώς είναι μια διαδικασία απαραίτητης μάθησης για τα κουταβάκια όπου μέσα από το παιχνίδι γνωρίζουν πως να συμπεριφέρονται σωστά με τα άλλα σκυλιά, να ελέγχουν το δάγκωμά τους, να υποχωρούν και να αντιλαμβάνονται πότε να σταματήσουν. Επίσης εξασκούνται και μαθαίνουν την γλώσσα σώματος των σκύλων και αποκτούν σκυλίσια συμπεριφορά μεταξύ ομοίων.
Από εκεί κι έπειτα τα σκυλάκια θα πρέπει να αποχωριστούν την  μητέρα και τα αδέρφια τους (8η-9η εβδομάδα) και να αρχίσουν να έχουν επαφές με τον έξω κόσμο.
Ο άνθρωπος είναι αυτός που θα αναλάβει την κοινωνικοποίηση και θα δείξει  στο κουτάβι πως πρέπει να συμπεριφέρεται στην νέα του ομάδα.
Η ανεξέλεγκτη και χωρίς όρια επαφή με άλλα σκυλιά μπορεί να προκαλέσει στρες, επιθετικότητα αλλά και εξάρτηση.
Τις περισσότερες φορές οι ιδιοκτήτες σκύλων δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα "σημάδια" της γλώσσα σώματος των ζώων και τα αφήνουν να καταπιέσουν ή να καταπιεστούν από  άλλα σκυλιά, έχοντας συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα.
Ένα κουτάβι που ανέχεται το σκληρό παιχνίδι από ένα άλλο, δεν σημαίνει ότι το απολαμβάνει κιόλας....... Μια τέτοια κατάσταση, σίγουρα θα μας βάλει σε μπελάδες.
Από την άλλη αν επιτρέπουμε το παιχνίδι χωρίς όρια, το πιθανότερο είναι να δημιουργήσουμε μια τρομακτική ενίσχυση στον σκύλο μας για παιχνίδι και συνεχής επαφή με άλλα σκυλιά.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένας σκύλος που δεν μπορεί να δεχθεί την έλλειψη επαφής του με άλλα σκυλιά, θα χτυπιέται στο λουρί για να φτάσει σε αυτά(φανταστείτε ένα Golden Retriever 35 κιλών να χτυπιέται στο λουρί) και θα είναι σοβαρά ανήσυχο αν κάποια φορά δεν έχουμε χρόνο για μια τέτοια βόλτα. Αντίστοιχα οι λάθος επαφές μπορούν να προκαλέσουν φοβίες ή επιθετικότητα στον σκύλο μας. 
Στα πλαίσια της σωστής κοινωνικοποίησης, υπάρχει η επαφή και το παιχνίδι με άλλα σκυλιά, αλλά με μέτρο.
Δεν χρειάζεται στην βόλτα, οπωσδήποτε να πάμε σε κάθε σκύλο που θα συναντήσουμε για να μυριστούν, ούτε βέβαια και κάθε φορά που θα βλέπουμε έναν σκύλο να τρέχουμε για παιχνίδι.
Όποια ρουτίνα δημιουργούμε στον σκύλο μας αυτήν θα έχουμε ως συμπεριφορά στο μέλλον.
Καλό είναι λοιπόν στην βόλτα μας, να προσπερνάμε κάποια σκυλιά, επιβραβεύοντας τον σκύλο μας για την ήρεμη συμπεριφορά του και να τον αφήνουμε να παίζει μόνο με  ήπια σκυλιά και για λίγο.
Ξοδεύοντας τον μεγαλύτερο χρόνο της βόλτας μας μαθαίνοντας "πράγματα" στον τετράδοπο φίλο μας, αλλά και παίζοντας διάφορα παιχνίδια θα χτίσουμε μια δυνατή προσωπική σχέση μαζί του.
Το να κυνηγά και να φέρνει ένα μπαλάκι ή ένα "frisbee" είναι μια πάρα πολύ ευχάριστη συμπεριφορά και ταυτόχρονα μια εκτόνωση, που αρέσει στα περισσότερα σκυλιά και τους ιδιοκτήτες τους.
Υπάρχουν πάρα πολύ ωραίες δραστηριότητες που μπορούμε να παίξουμε με τα σκυλιά μας. Ενημερωθείτε, διαλέξτε μια από αυτές και ιδρώστε μαζί του


Tου Δημοσθένη Μουμιάδη        
Επαγγελματία Εκπαιδευτή Σκύλων
Kynagon Positive Dog Training 
www.kynagon.gr